Ölməkdə olan insan nə pula, nə də cəmiyyətdəki mövqeyinə görə peşman olmur.

HİT.az xəbər verir ki, 20 ildən çoxdur onkologiya şöbəsində tibb bacısı kimi çalışan O'Brayen ölümlü xəstələrinin onunla son anlarında bölüşdükləri həyat dərslərindən danışıb.

Mütəxəssis hətta "xəstələrinin ruhani aydınlanma anları" haqqında kitab yazıb ki, bunlar yaşayanlara bir şey öyrədə bilər. "Fortune" jurnalının məlumatına görə, tibb bacısı deyib ki, ölən xəstələri "eynı şeyi təkrar-təkrar deyirmiş" və bu söhbətlər nə pul, nə də sosial status haqqında olub. Onlar "nə öyrəndiklərindən, nədən peşman olduqlarından, nə etmədiklərindən və nə etməkdən qorxduqlarından" danışıblar.

O'Brayen xəstələrinin ömürlərinin sonunda ən çox hiss etdikləri üç əsas peşmanlığı və bunun özünə necə təsir etdiyini ətraflı izah edib.

1. "Mən öz məqsədimlə yaşamadım"

Ömrünün sonunda çox insan həmişə etmək istədiyi, amma etmədiyi şeyləri bölüşür. O'Brayen qeyd edib ki, zamanımızın məhdud olduğunu düşünəndə hərəkət etməkdən daha az qorxuruq. Məsələn, etmək istədiyimiz şeyə doğru kiçik addımlar atmaq kimi.

2. "Özümə sevməyə icazə vermədim, başqalarını qətisiz sevmədim"

Çox insan ömrünün sonunda özünə sevməyə və sevgi verməyə icazə vermədiyinə peşman olur. Həmçinin tez-tez deyirlər ki, kimsəni və ya özlərini bağışlaya bilməyiblər.

Lakin tibb bacısının qeyd etdiyi kimi, özünə şəfqətli olmaq və günahkarlıq hissindən azad olmaq vacibdir.

"Əgər hiddət və ya kin saxlayırıqsa, ya da keçdiyimiz bir şeyin qalan həyatımızı müəyyən edəcəyini düşünürüksə, bağışlamaq transformasiyanın alətidir" deyə o, bildirib.

Həyat boyu emosional problemləri və münasibətlərdəki çətinlikləri həll etmək, insanlara yaşlılıqlarını peşmanlıqla doldurmamağa kömək edə bilər.

3. "Mən indiki anı qiymətləndirmədim"

Ölüm yatağındakı insanlar həyatın sona çatdığını dərk edirlər. Tədqiqatçılar bu dərketməni öyrəniblər və onu "mindfulness" (şüurlu fikir) elmində istinad ediblər ki, bu da indiki anı qiymətləndirməyin və ətrafımızdakıları dərk etməyin ağlı və bədəni sakitləşdirdiyini göstərir.

O'Brayen misal çəkib: "Bu, hər bir gündə olan anları, sevinc və minnətdarlıq anlarını əldən vermək deyil... küçədə quşların oxuması, parkda gəzmək və ya bu möhtəşəm şəhərdə olmaq imkanıdır".

Bu maraq və hazırlıq insanlara səmimi yaşamağa və sevinc gətirən təcrübələrə söykənməyə kömək edə bilər.

Samir